Waar komen vallende sterren vandaan?

Een vallende ster valt maar een keer, want hij verbrandt in de atmosfeer van de aarde. Waar komen vallende sterren vandaan? En raken ze ooit op?

Vallende sterren (ook wel meteoren genoemd) zijn geen echte sterren, gelukkig maar. Het zijn stofdeeltjes en steentjes uit de ruimte die hoog in de atmosfeer van de aarde verbranden. Ze lichten helder op en bewegen snel, vaak met tientallen kilometers per seconde.

Het ruimtegruis dat voor vallende sterren zorgt komt onder andere van kometen, kleine hemellichamen van steen en ijs die soms indrukwekkende ‘komeetstaarten’ hebben. Maar ze zijn ook slordig, want kometen laten vaak een spoor van stof en steentjes achter in de ruimte.

De meest actieve meteorenzwerm Perseïden – die je iedere augustus kunt zien – is afkomstig van komeet Swift-Tuttle. Iedere augustus beweegt de aarde door het spoor van deze komeet heen, wat veel vallende sterren veroorzaakt, tot wel tientallen per uur.

Raken de vallende sterren op?

Meteoren vallen maar één keer, want ze verbranden in onze atmosfeer. Maar raken die stofdeeltjes niet een keer op? Bij iedere ronde veegt de aarde immers een deel van de ‘kometenrotzooi’ op. Het antwoord is: nee.

Ten eerste komt komeet Swift-Tuttle in zijn baan rondom de zon steeds terug en laat opnieuw een spoor van stof achter op dezelfde plek. Later worden dat vallende sterren op aarde.

Toch is Swift-Tuttle niet oneindig groot en zal een keer ‘op’ raken, uit elkaar vallen of van baan veranderen. Maar niet getreurd, want er is een groot reservoir aan nieuwe kometen die zijn rol kunnen overnemen. De kometen van de toekomst zijn brokstukken die nu aan de rand van ons zonnestelsel zweven. Af en toe beweegt er een richting de binnenste delen van het zonnestelsel, waar ook de aarde is.

Het buitengebied waar de verse kometen zijn heet de Oortwolk en is vernoemd naar de Nederlandse astronoom Jan Hendrik Oort. Hij zag halverwege de vorige eeuw in het feit dát er nog steeds nieuwe kometen verschijnen het bewijs voor een vrijwel onuitputtelijke ‘reservoir’ van ijzige brokstukken. Het is deze Oortwolk waar we uiteindelijk zo veel kometen én vallende sterren aan te danken hebben.